همه ي مداد رنگي ها مشغول بودند ...به جز مداد سفيد...

هيچ کسي به او کار نمي داد...همه مي گفتند :

( تو به هيچ دردي نمي خوري) ...يک شب که مداد رنگي ها...

توي سياهي کاغذ گم شده بودند...مداد سفيد تا صبح کار کرد...

ماه کشيد...مهتاب کشيد...و آنقدر ستاره کشيد که

 کوچک وکوچک و کوچک تر شد... صبح توي جعبه ي مداد رنگي...

جاي خالي او...با هيچ رنگي پر نشد .

به یکی میگن از قفل فرمونت راضی هستی ؟

میگه آره ، فقط یکم سر پیچا اذیت میکنه !!!

*********

یه روز به یکی میگن دخترتو به کی شوهر دادی ؟

میگه : غریبه نیست دامادمونه !!!

مناجات نامه ملانصرالدین ،

خدایا ماه رمضان را مثل جام جهانی هر ۴ سال یکبار

و هر سالش را در یک کشور و ما را

در دور مقدماتی حذف بفرما !!!

*********

مومنی را ندا آمد اگر آرزویی داری بکن تا براورده شود :

عرض کرد اقیانوس آرام را آسفالت خواهم .

ندا آمد سخت است آرزوی دیگری کن :

گفت قدرتی خواهم که زنان را بشناسم ،

ندا آمد اقیانوس را ۲ بانده میخواهی یا ۴ بانده !!!

بعضی عشقا مثل حضرت نوح می مونن ( بعضیا از ترس طوفان میان پیشت)

دهقان فداکار پیر شد,

چوپان دروغگو عزیز شده,

شنگول و منگول گرگ شدن,

کوکب حوصله مهمون رو نداره,

اکبر تصمیم گرفته دماغش رو عمل کنه,

روباه و کلاغ دستشون تو یه کاسه اس,

حسنک گوسفندانش رو ول کرده تو یه شرکت آبدارچی شده,

آرش کمانگیر معتاد شده,

شیرین فرهاد رو پیچونده با دوست پسرش رفته اسکی,

رستم اسبش رو فروخته یه موتور خریده با اسفندیار میرن کیف قاپی,

واقعا چه بر سر ایران و ایرانی آمده؟!

فریاد من از داغ توست ...... بیهوده خاموشم مکن ...... حالا که یادت میکنم ...... دیگر فراموشم مکن ...... همرنگ دریا کن مرا ...... یکبار معنا کن مرا

ماه من پرده از آن چهره ی زیبا بر دار ،‌تا فلك لاف نیاید كه چه ماهی دارد

عمیق ترین درد زندگی دلبستن به كسی است كه بدانی هرگز به تو تعلق ندارد

کاش در کتاب زندگی سطری باشیم فراموش نشدنی, نه حاشیه ای از یاد رفتنی

زندگی سرسره است ، می كنی دل از خاك، پله پله تا اوج ، می روی تا پرواز ،‌بعد از آن بالا ، می خوری سر آرام ،‌ذره ذره تا خاك . . .

باهات نبودم ، برات كه بودم
اگه چشمات نبودم ، نگات كه بودم
حرفت نبودم ،‌صدات كه بودم
هیچی هم كه نبودم یه یادت كه بودم
پس تو هم یادم كن

در كویر سبز عشق این سخن از من بگیر
مرگ تو مرگ من است
پس تمنا می كنم هرگز نمیر

تو پاییزی مكن صحن و سرا را،‌بیا از من بگیر این غصه ها را ،‌به گوش من نخوان آهنگ رفتن،‌پرستویت منم ، آری منم من

گفتی چو خورشید زنم سوی تو پر
چون ماه شبی میکنم از پنجره سر
اندوه که خورشید شدی تنگ غروب
افسوس که مهتاب شدی وقت سحر

آروم شی بی صدا میشم ،‌ نفس بخوای هوا میشم
ترانه شی سازت می شم ، زمین بشی خاكت می شم
بگو كه میمونی پیشم ، هر چی بخوای همون میشم

اگر با گریه دریایی بسازم،‌اگر با خنده رویایی بسازم
اگر خنده شود در من فراموش،‌اگر گریه شود با من هم آغوش
تو را هرگز نخواهم كرد فراموش

آی شیعه ها مادر ما مادر تموم عالمه

فاطمیه خدا هم غرق ماتمه

سالگرد ارتحال ملکوتی حضرت امام خمینی (ره)

 بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران را

 به هموطنان تسلیت میگوییم

کسی چون تو مرا غریب و تنها نگذاشت
 این گونه در التهاب فردا نگذاشت
سوگند نمی خورم ولی باور کن...
 کسی چون تو به خلوت دلم پا نگذاشت

به خاطر داشته باش تاریك ترین لحظه شب ، نزدیك ترین لحظه به طلوع خورشیده ،‌پس از تاریكی زندگیت دلگیر نشو

زندگی درك همین امروز است . ظرف دیروز پر از بودن توست . شاید این خنده كه امروز دریغم كردی ، آخرین فرصت همراهی ماست.

به نام خدایی كه هستی را با مرگ ، دوستی رابی رنگ ، زندگی را با رنگ ،‌عشق را رنگارنگ ، رنگین كمان را هفت رنگ ، شاپرك را صد رنگ ...
و من را دلتنگ دوستان آفرید ...

دقایقی توی زندگیت هستكه دلت می خواد اونی رو كه خیلی دوسش داری از توی رویاهات بیرون كنی و
.
.
.
توی دنیای واقعی در آغوش بگیری و بهش بگی كه دوستش داری...

رو ساحل سرخ دلت اسم كسی رو حك نكن
به اینكه من دوستت دارم حتی یه لحظه شك نكن...

زبونی كه حرف های قشنگ نزنه به درد بستنی قیفی می خوره .!!!

فقط یك دسته از انسان ها هستند كه از مشكلات روزمره زندگی دورند...
و اونها كسی نیستن چز اونایی كه توی قبرشون خوابیدن

وقتی اشكهایم بر روی زمین ریخت تو هرگز ندیدی كه چگونه می گریم . تو دلم را با بی كسی تنها گذاشتی و چشمانم را به انتظار نگاهت گریان گذاشتی

به چه می خندی تو؟به مفهوم غم انگیز جدایی؟ به چه چیز ؟

به شکست دل من یا به پیروزی خویش ؟ به چه می خندی تو؟

به نگاهم که چه مستانه تو را باور کرد؟یا به افسونگری چشمانت

که مرا سوخت و خاکستر کرد؟به چه می خندی تو؟به دل ساده من

 می خندی که دگر تا به ابد نیز به فکر خود نیست؟خنده دار است بخند.